Safari iMfolozi

Vanmorgen gaat de wekker al om half 5! Want om 5 uur worden we opgepikt voor een nieuwe safari. We kunnen er geen genoeg van krijgen! Lees: we missen de luipaard nog, maar daar gaan we vandaag niet voor, want de kans op een luipaard is heel klein. Heeeeel erg klein, horen we later, want hij is in het deel van het park waar we vandaag heen gaan al vier maanden niet gezien. Het park waar we heen gaan is het iMfolozi Park, ten zuiden gelegen van het meer bekende Hluhluwe Park en samen één groot park vormend.

We worden opgehaald door onze ranger Paul, samen met een Sloveens gezin van het hotel naast ons. Het is eerst een uur rijden naar het park en omdat het nog zo vroeg is, vallen we bijna weer in slaap tijdens de rit, ware het niet dat we in een semi open 4x4 auto zitten en alle kanten op worden geschud. We gaan het park binnen, waar we eergisteren met de auto zijn uitgekomen. Alleen gaan nu richting het zuiden, waar we eergisteren vanuit het noorden kwamen.

Al gauw zien we een paar zebra’s vlak langs de weg en het lijkt erop dat ze schrikken van ons en vluchten, maar wat blijkt, een leeuwin jaagt op ze! Wat vet! Ze krijgt ze niet te pakken en verderop in het gras zit ze stoom af te blazen, wat een mooie gelegenheid geeft aan ons om een foto te maken. Waarschijnlijk is ze ook aan het wachten op de rest van de groep want een leeuwin jaagt nooit alleen, jammer genoeg zijn die niet te vinden en verschuilen zich waarschijnlijk ergens in het gras. Onze dag kan nu al niet meer stuk!

We zien de zon opkomen vanachter de bergen, wat weer een prachtig gezicht is en langzamerhand wordt het wat warmer, want we sterven van de kou in de open jeep en ingewikkeld in dekens houden we ons warm, alhoewel het aanschouwen van de leeuwin ons de kou even deed vergeten. Later zien we nog meer zebra’s en ook neushoorns. Hierna is het tijd voor een korte stop en te ontbijten, want dat hebben we nog niet gedaan. 

Als we verder gaan, is het inmiddels wat aangenamer en kunnen de dekens weg. Dan zien we gieren hoog in een boom, deze zijn helaas niet aan t wachten bij een karkas (wat zou betekenen dat er een roofdier in de buurt is), maar aan het wachten op warme lucht zodat ze op kunnen stijgen. We zien hierna nog twee neushoorns, pumba’s en een bateleur (een roofvogel zonder staart) en deze schijnt wel bijzonder te zijn. 

Verder is het erg stil in dit park. De ranger vertelt dat het nog nooit zo droog is geweest in 70 jaar en dat veel dieren weggetrokken zijn. Ook is de verwachting dat binnen een aantal jaar 1/3 van de dieren zal sterven door de droogte. Dit komt voornamelijk door het indammen van water voor het gebruik in de land- en tuinbouw en als er niks gebeurt sterft dit (deel van) reservaat langzaam uit. Volgens de ranger dan. Maar aan de droogte te zien, lijkt dat niet erg overdreven. Maar ook schijnt de corruptie van de leiding van dit park een groot risico te zijn voor het voortbestaan van het park. Bijna 90% van het budget van de beheerder gaat naar salarissen en dus maar een klein deel naar het beheer van het reservaat. En dat is ook wel te zien aan de wegen, twee dagen geleden reden we hier doorheen en het was bijna niet te doen, bijna meer gaten dan weg. Voor het Hluhluwe park is het dus te hopen dat het beheer in de toekomst wordt overgedragen aan de beheerder die de andere parken in Zuid Afrika beheert.

Rond het middaguur stoppen we bij een restarea en maakt de ranger een heerlijke braai (barbecue) voor ons klaar en maken we uitgebreid kennis met de Sloveense familie, wat heel gezellig is. De vader is een professor wiskunde en de moeder een lerares op een basisschool. Een beetje ons niveau dus (haha). De vader wist wel een leuk gezegde die hij ooit had gekregen van een Engelse professor: “You can organise as much as you want, but it’s never perfect. Except when you’re Dutch”. Nou ja, wij weten wel beter ;-)

Dan gaan we weer op weg en zien we nog een gnoe, buffels (deze groep zagen we ’s ochtends ook al, maar nu zijn ze de rivier overgestoken), nyala’s, nog meer zebra’s, allemaal kleurige vogels, bavianen, olifanten en nog twee neushoorns. En dan zijn we weer bij de uitgang.

We worden weer teruggebracht naar de lodge en dat betekent weer een uur in de 4x4, maar nu een open 4x4, dus veel wind door de haren en dat is op zich wel lekker want de temperatuur is inmiddels aardig opgelopen.

Om een uurtje of half drie zijn we terug bij de lodge en we besluiten nog even wat te relaxen bij het zwembad, want het is best een inspannende dag geweest. Mark neemt nog even een duik in het zwembad en Tess krijgt het al snel koud, want de zon verdwijnt al vroeg achter de bomen. Snel weer naar binnen dus. Alvorens we op zoek gaan naar een restaurantje rijden we nog even naar het strand, want dat hebben we nog niet gezien. Mark wil gaan lopen, maar volgens Tess is dat te ver en dat blijkt ook wel want het is bijna een kwartier met de auto. Even wat uitwaaien en niet genieten van de zonsondergang, want de zee is hier aan het oosten dus de zon gaat aan de andere kant onder. 

Teruggekomen bij de lodge even snel omkleden en dan eten. We eten bij Surf & Dine een snelle hap om weer op tijd terug te zijn in de lodge want we zijn moe. Nu nog even snel de blog online zetten en dan slapen (het is nog niet eens negen uur!).

Slaap lekker.