Dag 16 - Epcot met tour

"I'm like, oh my God it's amazing!"

Vanmorgen gaat de wekker weer vroeg, om half 7. Om 7 uur hebben we de shuttle naar EPCOT. Ruim op tijd zitten we buiten te wachten, we worden dit keer wederom opgehaald door Jimmy, de grappige buschauffeur van een paar dagen geleden. Hij is nu minder lachwekkend, want hij heeft exact dezelfde grappen, desondanks is die toch wel een beetje grappig. Bij Magic Kingdom stopt hij eerst en wij blijven als enige zitten voor Epcot (vanaf Magic Kingdom kun je met de monorail naar EPCOT, maar dat hebben we al een keer gedaan). Het tweede deel hebben we dus een prive tour en dat is heel leuk. Hij vertelt namelijk allemaal details over Disney en over zijn eigen ervaringen en als we er zijn, krijgt Roos stickers van EPCOT en collectible kaarten van Disney bussen, van de ferry en van Animal Kingdom. Schijnbaar kun je allerlei kaarten hiervan sparen, hij geeft als tip even bij het "gemeentehuis" langs te gaan en vertellen dat Roos een spreekbeurt doet over Disney en adres achterlaten, wie weet wat ze dan allemaal krijgt... je kunt Disney ook een mail sturen.

Als we er zijn, zeggen we gedag naar Jimmy en bedanken m voor de troepies en tips. Omdat we hier nog mee bezig zijn, vergeten we de buggy helemaal, terwijl de bus al wegrijdt! Mark rent achter de bus aan. Castmembers die er staan, roepen dat het geen zin heeft, “You’re not gonna make it!” dat je de bus niet meer inhaalt, maar Mark luistert niet. Het is "pas" 27 graden. “He’s not gonna make it!” De bus moet gelukkig nog een bocht maken en dan ziet hij Mark aan komen rennen en gelukkig stopt hij. “He’s gonna make it!” Onderin de buggy lagen ook nog wat spullen, dus extra fijn dat Mark de bus nog kon stoppen. We konden er nu gelukkig om lachen. Teruglopend kreeg Mark applaus van de medewerkers dat het toch nog gelukt is, dat hadden ze niet verwacht. “You’re lucky, usually they don’t stop for anyone”. 

Bij Epcot aangekomen, moeten we even wachten voordat we naar binnen kunnen. Als we dan naar binnen zijn, moeten we wederom in een rij staan. Het is nu acht uur, maar het park gaat pas om half 9 open. Beetje jammer. Om 8:55 uur heeft Tess gereserveerd om te ontbijten met prinsessen en we willen ervoor eigenlijk nog naar de Frozen attractie. Als je daar niet meteen naar toe gaat, is de wachtrij meestal 1 a 2 uur.

Iets voor half 9 mogen we dan eindelijk door. We zijn om 8.40 bij Frozen attractie en het bord geeft aan 25 minuten. Ai, we nemen de gok dat het misschien net iets korter duurt, anders moeten we maar uit de wachtrij als het te lang duurt. Als we er bijna zijn, is het al tien voor negen. Maar omdat we maar met zn drieën zijn, mogen we voor en kunnen we nog net de attractie meepakken, mazzel! Exact om 8;55 uur stappen we uit de attractie en lopen we de ontbijtlocatie binnen. Deze is gelukkig naast de attractie.

Het ontbijt is in een zaal in middeleeuwse Noorse sfeer, want het is Frozen thema. De ober komt ook uit Noorwegen. We krijgen een enorm bord met eten: scrambled eggs, bacon, wafels, worstjes, verschillende soorten ham en veel kaas. En lekker veel fruit. Verschillende broodje waaronder een croissantje voor Roos. Dan komen de prinsessen langs. Belle, Doornroosje, Tiana, Sneeuwwitje en Ariël. Het hele gebeuren gaat wel wat gehaast, maar we hebben genoeg tijd om te eten. We eten zoveel mogelijk, dan hoeven we misschien niet te lunchen 😄

Na het ontbijt checken we de wachtrijen. Roos wil heel graag weer in Chevrolet Testdrive, hier is ze met Mark al in geweest en dit vond ze zo gaaf. Maar de wachtrij is een uur. Dus we gaan eerst maar wat anders doen. We kunnen zo Mary Poppins ontmoeten in "Engeland". Dat doen we, we moeten hiervoor even wachten voordat ze er is en het is even zoeken waar, want op de plek die op de plattegrond staat, is ze niet. Als we nagevraagd hebben, waar dan wel, zijn we dan ook de enigen die haar opwachten. Die kunnen we ook weer van de lijst schrappen. “Die hebben we ook weer gehad.” Zegt Roos.

Daarna gaan we naar een attractie waar ook geen lange wachtrij is, dat is Figment en als we daar uitlopen, lopen we langs een attractie Disney & Pixar. Dit blijkt heel leuk te zijn. Een bioscoop met kleine animaties van Pixar en Disney. Heel mooi ook.

De wachtrij bij Testdrive is nog steeds meer dan een uur. We gaan in de attractie van Nemo en als we daar uitstappen, komen we in een heel groot aquarium met allerlei vissen, roggen zeekoeien en haaien. Ook wel vreemd dat er een aquarium is met één dolfijn. We lopen ook nog een rondje landenpaviljoens en maken een foto bij het Italië paviljoen (eigenlijk Venetië) en Frankrijk.

Daarna is er naast een show van crush waar we meteen in kunnen, maar dit is een soort Q&A , wel mooi hoe ze dit zo interactief kunnen maken: iemand mag een vraag stellen en Crush antwoordt de vraag meteen, dus het is geen vooraf geprogrammeerde show. Maar voor Roos is er niks aan, want ze snapt natuurlijk niks van de humor.

Hierna hebben we toch een beetje honger en eten we een Mickey pretzel. Omdat de wachtrij bij Testdrive nog steeds erg lang is, gaan we naar een ander deel van Epcot. Dit is meer een educatief deel over de (behoud van) aarde

Eerst living with the land. Dit is een boottochtje door de tuinbouw en (tuinbouwlab) van Disney. Het is educatief (of Greenwashing? 😉) dus misschien dat het daarom zo rustig is. We varen tussen de kassen van Disney. Hier worden (deels) de groente en fruit geteeld die wordt geserveerd in Disneyworld. Ook is er een tuinbouwlab waar (naar hun zeggen) betere teelmiddelen worden onderzocht om intensieve teelt te hanteren met minder bestrijdingsmiddelen. Het ziet er allemaal prachtig uit, maar goed, daar zijn Amerikanen ook goed in om een mooie show neer te zetten. Wel interessant maar merken dat we wel erg moe zijn, onze ogen vallen bijna dicht. Ook kijken we nog naar een film over hoe mooi de aarde is, Tess doet hier even een dutje.

Als we buiten komen, is het licht aan het regenen, lekker 😄 Roos wil zo graag in Chevrolet Testdrive (volgens haar leukste attractie van heel Disneyworld tot nu toe) het is 75 minuten wachten, maar dat maakt Roos niet uit, ze wil er zo graag in. Als we in de rij staan, wordt de attractie stilgelegd vanwege "thunderstorms". We blijven wachten, want we zijn al bijna aan het eind, maar we weten niet hoe lang we moeten wachten. Buiten regent het keihard, dus het heeft ook niet echt zin om weg te gaan. Uiteindelijk wachten we twee uur, maar dan zijn we wel meteen aan de beurt. Het ontwerpen van de auto gaat niet zo goed, want het scherm reageert niet goed, zo irritant en dan heb je maar 3 minuten de tijd. Maar.... het lukt Roos een racemonster te maken, heel veel power, maar qua wegligging en efficiency is het niet best gesteld 😉. Daarna in de testauto rijden op het Testcircuit. Ook nu weer een error, want het ontwerp wordt niet geladen. Jammer voor Roos, maar het ritje over het Testcircuit is wel gaaf. 

Als we buiten stappen is het droog en begint het zonnetje al door te prikken. Het is al bijna 18.00 uur en erg klam. We lopen naar "Canada" want hier begint om 18.00 uur de tour "drinking around the world".

Als we er allemaal zijn, vertellen Ralf en Willem wat over het Canada paviljoen en dan gaan we naar Groot Brittannië en Ierland. Roos heeft honger en wil graag fish en chips. Dat is prima, het is tenslotte de bedoeling om hier te eten en te drinken. Mark bestelt de fish en chips en meteen een Engels biertje (zonder schuim) voor Mark en Tess om te delen. Roos krijgt een reuze portie vis en ze geniet er heerlijk van. De vis eet ze op, de patatjes krijgt ze niet op maar Mark krijgt deze wel opgedeeld bij andere kinderen in de groep, ze zijn zo op. Wij zijn wel de enige met een biertje, dus enigszins beschaamd proosten we op de rest. We gaan verder langs andere paviljoens terwijl Ralf en Willem wat over de verschillende landenpaviljoens  vertellen.

Grappig is wel het paviljoen van Marokko. Deze is (als enige paviljoen) gesponsord.  Door de koning van Marokko. Maar dit moest wel authentiek er uit zien. Er zijn zelfs werklui uit Marokko gestuurd om het authentiek te laten lijken. 

Als we halverwege zijn, komen we bij Amerika. Precies centraal met het grootste paviljoen want Amerika is natuurlijk "the greatest country in the world" 😉

Hier krijgen we een biertje of wat anders van Ralf en Willem getrakteerd en proosten we met zn allen. Heel leuk gebaar! Wij drinken een Blue Moon, Roos krijgt een slush puppie. Deze is echter met prik en dat lust ze (gelukkig) niet. Deze kunnen we wel aan Zamira, de vrouw van Ralf kwijt. Ralf vraagt nog of Roos geen ijsje wil oid, maar ze heeft net fish & chips op, misschien straks nog.  We gaan met zn allen op de groepsfoto en weer door.

Roos mag nog op de magic band Lightning lane van Berry met Naomi mee in de Frozen attractie, maar dat wil ze niet zonder papa of mama. Dan gaat Berry maar met z’n dochter. Super lief. 

Zo komen we langs alle landen en bij de laatste, Mexico, drinken we nog een tequila. Daarna gaat al bijna het vuurwerk beginnen, wij nemen afscheid van Ralf en Willem en de groep en lopen alvast richting de uitgang. Hier gaan we nog even de gouden beelden scoren (met de magic band icm de “Play” app kun je hier badges mee scoren) en we kijken nog even het vuurwerk af met Berry en Naomi. Daarna lopen we snel naar het vertrekpunt van de bus, want we willen deze niet missen het is inmiddels als half 10, maar we zijn ruim op tijd.

We zijn echter niet de enige en het is maar de vraag of iedereen in de bus past. De hele groep komt hier ook uiteindelijk heen. Als de bus komt, is het dus dringen geblazen en het is iedereen voor zichzelf. Mark heeft Roos in de armen, maar we hebben gelukkig een zitplek. De bus is helemaal volgeladen. Iedereen van onze groep is het gelukt in de bus te komen.

In de bus valt Roos bijna meteen in slaap en dat blijft ze doen als we uitstappen bij het hotel, ondanks de herrie van de mensen om ons heen. We hebben haar schoenen, speldjes en vlecht al los gedaan, dus ze kan meteen in haar bed gelegd worden waar ze lekker verder slaapt. Wij drinken nog een biertje en gaan dan ook lekker slapen.