Van Swaziland naar St. Lucia en Nachtsafari

Vandaag vertrekken we weer uit Swaziland en gaan we weer naar Zuid Afrika, Saint Lucia om precies te zijn. Een lange rit van ruim 300 km dus we gaan er vroeg uit en ontbijten om 7.30 uur. Eerder kan niet. 

Hier in Zuid Afrika en Swaziland komt ook vlucht MH17 op het nieuws, maar het is niet echt hot news. Hier zijn het de carjackings/kidnapping van afgelopen dagen. Er worden geregeld auto’s gestolen, vooral in/rondom Johannesburg, maar dit keer met fatale gevolgen voor een vierjarig jongetje. De rest van de familie heeft het overleefd, maar het jongetje werd nog hangend uit de auto meegesleurd door de carjackers. Blijkbaar is dit een soort druppel geweest, want er zijn grote protesten in Johannesburg gaande om de carjackings te stoppen. Ook een kidnapping van een zes-jarig jongetje, maar dat is goed afgelopen.

Als we ontbeten hebben, nemen we nog even snel afscheid van onze buren, twee doktoren uit het Spaarne Ziekenhuis en hun schattige kids. Daarna is het tijd om te gassen. Onze auto is inmiddels ook weer blinkend schoon.

Vanaf de lodge is het een lange saaie weg. In het begin een bochtige heuvelachtige éénbaansweg waarbij het lastig is langzaam rijdende vrachtauto’s in te halen waardoor we niet echt opschieten. We komen langs suikerrietplantages en de vrachtauto’s die de suikerriet vervoeren, verliezen een hoop suikerriet, afgaande op alle takken die langs de weg liggen. Deze vinden weer gretig aftrek bij de lokale bevolking die ze van de weg rapen en opeten.

Onderweg worden we staande gehouden door de Swazi politie. Blijkbaar hebben we een trekker ingehaald over een doorgetrokken streep. Blijkbaar staan er strepen op de weg, deze zijn meestal niet te zien. Als Mark z’n rijbewijs laat zien en vertelt dat we uit Nederland komen, mogen we weer verder rijden. Vlak voor de grens worden we weer staande gehouden. Dit keer een algehele controle. Van de auto en van de bagage. Of we geen Swazi’s de grens over smokkelen of iets dergelijks. Ook deze rechercheur wordt vrolijk als hij leest dat we uit Nederland komen en begint meteen over de WK. Dan mogen we ook weer verder.

Tijdens het rijden, luisteren we naar de enige zender die we kunnen ontvangen, Radio Swaziland. De DJ preekt de “Gospel of Cleanliness” en de luisteraard krijgen les in hygiëne en waarschuwt mensen naar het ziekenhuis te gaan als zij of hun kinderen diarree hebben, blijkbaar is dat dodelijk hier in Swaziland.

Bij de grens aangekomen begint het riedeltje weer van voren af aan. Gelukkig is het heel rustig bij de grens, alleen zijn bij de Swazi-grens de systemen uitgevallen, dus moeten we onze gegevens met de hand invullen. Maar net als Mark klaar is met invullen, werkt het systeem weer. Dus kunnen alle gegevens alsnog in het systeem ingevuld worden. Dat was de immigratie. Daarna moeten we naar de douane. Dat is de dame die naast haar zit, dus doen we een stapje opzij en krijgen we een stempel en mogen we Swaziland uit. Bij de Zuid Afrikaanse grens precies hetzelfde, een stempel bij immigratie en een stapje opzij voor een stempel van de douane en daarna mogen we Zuid Afrika in.

We besluiten om niet direct naar Saint Lucia te rijden, maar via reservaat Hluhluwe (spreekt uit: sloesloewie), we zijn namelijk redelijk op tijd en misschien zien we in het reservaat nog wat dieren. De hoofdwegen in het reservaat zijn geasfalteerd, maar deze lijken meer op gatenkaas, wat een vreselijke wegen! Hier is echt niet normaal op te rijden en tegelijkertijd op dieren te letten. Vaker moet er met een snelheid van 10 km per uur door de potholes gemanoeuvreerd worden, want ontwijken kan gewoon niet, zoveel zijn het er en het gaat steeds meer irriteren, net zoals een waterdruppelmarteling. De eerste is niet zo erg, maar op een gegeven moment gaat het echt enorm irriteren. We hebben daardoor ook niet zoveel dieren gezien, wel giraffen, nyala’s en buffels. En impala’s. Daarna door naar de lodge, waar we om ca. 3 uur aankomen. Mooi op tijd. We boeken meteen een nightdrive want we willen nog steeds luipaarden zien. Om acht uur worden we opgehaald. Eerst gaan we wat relaxen en eten we wat bij Ocean Sizzler en halen we biltong bij Ossie’s Biltong, hier is Tess twee jaar geleden ook geweest. 

Als we om acht uur worden opgehaald zijn de verwachtingen hoog, maar al na vijf minuten blijkt dat we vanavond geen luipaarden gaan zien. We zien veel bushbucks, waterbokken, koedoes en dat betekent dat er geen luipaarden in de buurt zijn om te jagen. Jammer! Gelukkig zien we genoeg andere interessante dieren die we nog niet eerder gezien hebben. Een uil, een stekelvarken, aardvarkens en bushbaby’s (nachtaapie in het Afrikaans) en twee kameleons ter grootte van je hand. Hoe die ranger die kon zien, staan we nog versteld van. Ook zien we buffels, zebra’s, neushoorns en heel veel antilopesoorten. Er is iemand in de groep die al twee jaar in Zuid Afrika is en regelmatig safari doet, maar nog nooit een luipaard heeft gezien, we zijn niet de enige dus.

We zijn nu weer terug in de lodge en het is inmiddels 12 uur geweest dus Tess is jarig! Dus we gaan een feestje bouwen. Misschien samen met onze huisgekko, Unwabu genaamd, die schijnt in ons huisje te zitten. Ook lopen er flink wat aapjes rond in de omgeving.