Dag 8 - Daytona en raketlancering

"I'm like, oh my god it's amazing!"

Vandaag gaan we naar Daytona. Mark wil hier graag heen vanwege de Daytona Speedway (wereld), bekend van Nascar.

Nadat we ontbeten hebben, gaan we op weg. Het is ca. een uurtje rijden. Tess en Roos gaan misschien naar een outlet store in de buurt als Mark naar t circuit gaat. Als we bij het circuit aankomen en Roos hoort dat we met een "treintje" over het circuit gaan, wil ze toch ook wel mee. Dus gaan we met z'n drieën een tour doen.

Onze gids heet Jeff (geen Gordon). Hij heeft wel humor, voor een Amerikaan :-)

We hebben geluk want er zijn vandaag geen tests, dus we mogen ook op het start/finish gedeelte en de pit. Grappig detail is dat ze geen pitbox 13 hebben, maar een nummer 12 en 12A.

Als we bij de VIP ingang komen die op slot is, maar het hek is net aan open genoeg voor een kind om erdoor te kruipen. Roos mag er door en vanaf de andere kant het hek open doen voorde rest. Applaus alom als het hek opengaat. Leuk.

Vooral Mark vindt het heel gaaf en na een uurtje is de tour klaar en doen we nog een rondje museum. Hierna gaan we weer. Even wat eten om daarna naar Daytona beach te gaan. Eten doen we bij Metro diner. Prima eten, maar wat een chagrijnige bediening.

Op het strand van Daytona mag je met de auto rijden, er is een heuse "weg" waarover je kan rijden tussen de zonaanbidders door om vervolgens je auto pal op het strand te parkeren, echt Amerikaans. Wij doen dat niet, want het kost 15 dollar en wij als Hollanders parkeren liever gratis, wel 50 meter lopen.

Roos gaat nooit de zee in, of misschien net met haar voeten, maar tot onze verbazing gaat ze er hier wel in en vervolgens is ze er ook niet meer uit te slaan. De golven zijn soms wel erg krachtig want ineens wordt Roos omver gekegeld en vertelt ze dat ze een salto onderwater maakte. Daar moet ze even van bijkomen, maar daarna weer door. 

We mogen tot 5 uur parkeren, dus even na 5en gaan we terug naar de auto. Even fatsoeneren/omkleden en dan gaan we op zoek naar een plek voor.... een raketlancering!! Vanavond wordt er een SpaceX raket gelanceerd vanaf Kennedy Space Center. Er zijn diverse plekken waarvandaan je dit kan bekijken. Het dichtstbij is bij Kennedy Space Center zelf, maar dan zit je alsnog ruim 6 kilometer afstand en dit kost 250 dollar op, zonder garantie dat de raket ook daadwerkelijk gaat. Mark heeft op google maps wel een plekje bijna net zo dichtbij gevonden, maar misschien is dit verboden terrein, het is namelijk op het terrein van Kennedy Space Center (Merrit Island) maar volgens Google maps kan je er komen, dus we proberen het, het is wel een uur rijden. Als we Merrit Island op rijden, staan er wel allerlei waarschuwingen van US defensie maar het lijkt erop dat we door mogen. Een hele lange weg volgt, waar we bijna niemand tegenkomen, totdat we eindelijk bij het einde komen en we inderdaad wel een mooi plekje hebben. We zijn helemaal alleen en we staan wat verhoogd. Alleen is het pas 6 uur er zijn veel muggen en we hebben nog niet gegeten. We zitten midden in een natuurreservaat dus is er ook niks te halen. Mark checkt nog Uber eats en die bezorgen wel in het gebied haha, maar alleen bij de ingang. Jammer, maar de raketlancering is pas om 23 uur en gaan hier niet de hele tijd staan wachten. Volgende stop is Cocoa Beach, we hebben gelezen dat dit ook een goede plek is. Tussendoor stoppen we nog even bij een Publix om broodjes en drinken te halen. Die kunnen we dan nuttigen tijdens het wachten.

Bij Cocoa Beach aangekomen, is er wel een park waar je voor moet betalen om binnen te komen, dat doen we niet. Eerder reden we langs een weg aan het water wat ook wel een goede plek leek. Hier rijden we naar toe en parkeren in de berm van de semi snelweg. Het is pas 8 uur en het is er niet druk. We eten wat, maar we merken dat er veel muggen zijn. Daarom gaan we in de auto zitten. (Waarom hebben we Deet mee maar laten dat in het hotel liggen ?!). In de auto wordt het snel erg warm, ondanks dat we de raampjes op een kiertje hebben om wel lucht binnen te laten, maar geen muggen. We proberen wat te slapen, dat lukt Tess wel maar Mark en Roos niet. Roos is het wachten beu en wil naar "huis". Dan maar even een rondje lopen om af te koelen en weer de auto in. 

Na lang wachten is het dan kwart voor 11 en we stappen uit. Inmiddels is het erg druk geworden en er staan wel honderden mensen langs het water, voor zover we kunnen zien, want het is pikdonker. Mensen naast ons hebben een livestream aan staan. We turen in de verte en zien wel wat lichtpuntjes maar geen idee waar we precies naar moeten kijken. Nog één minuut! Dan ineens horen we abort en zien we mensen weglopen in de auto stappen. Het dringt nog niet meteen tot ons door, maar het gaat niet door! Op het allerlaatste moment is de start afgebroken. Hebben we hier g&#_#d de hele avond voor gewacht in een snikhete auto en nu nog ruim een uur terug rijden. Zwaar teleurgesteld stappen we ook in de auto. Roos is heel boos. Eerst onze vlucht die vertraagd is en nu ook de raket. 

Als we weg willen rijden, merken we hoeveel mensen er stonden te kijken. De snelweg is ineens vol met autos en we proberen in te voegen vanaf de berm, net als tig anderen 🙈. Helaas geeft niemand ons de ruimte (de gemiddelde Amerikaan is super aardig maar een enorme ego in het verkeer) dus we gooien de auto er maar gewoon tussen, met een 5.6 liter automaat gaat dat ook best makkelijk.

Op de weg terug, als Roos haar boosheid kwijt is, valt ze snel in slaap. Na ruim een uur, iets langer door een wegafsluiting zijn we terug. Mark zet Tess af die Roos meetilt en in bed legt, waar ze gewoon verder slaapt. Als Mark de auto parkeert en terugloopt, ziet hij ineens een gordeldier over de parkeerplaats lopen. Gaaf, ook nog nooit gezien.

Al met al een grote teleurstelling te verwerken, maar toch een hele leuke dag gehad.