Kastelendag

Ondanks dat het hostel een krakkemikkig gebouw is, waar vooral jongeren zitten, hebben we toch lekker geslapen. We gingen vroeg naar bed dus het was nog rumoerig, maar op de muziek van Mental Theo vielen we snel in slaap, ook omdat we vermoeid waren van de lange dag. 

We zijn al vroeg wakker en jammer genoeg regent het. Dat was ook wel de voorspelling, maar leuk is het niet. De dag beginnen dan maar met een ontbijtje. Het hostel biedt een ontbijt voor € 3,-. Het stelt niet zoveel voor, maar voor € 3,- zijn we snel tevreden.  

Vandaag willen we naar Blarneys Castle gaan. Dit is een kasteel/ruine met de wereldberoemde Blarneys stone. Als je deze kust, dan... geen idee wat dan (google het maar even). Omdat het regent besluiten we eerst zo'n hop on hop off tour te doen door Cork, dat is altijd een goeie manier om de stad te leren kennen. Onderweg lopende naar het beginpunt van de tour is het inmiddels alweer droog. En even later wachtende op de bus regent het weer, maar voor we het weten is de bui weer voorbij. 

De tour brengt ons door de stad, onder andere een hoger gelegen deel van de stad, waar je een prachtig uitzicht hebt over de stad, en langs Mardyke, een van oorsprong Nederlandse nederzetting (vernoemd naar Meerdijk, volgens Tess de Meerdijk uit GTST...), maar volgens de tourgids een plaats/straat uit Amsterdam. Even later stopt de bus bij de Old Goal, de oude gevangenis van Cork, wat nu een museum is. Daar besluiten we even een kijkje te nemen. Het is een prachtig oud kasteel-achtig gebouw en altijd interessant te zien hoe de Engelsen vroeger met de Ieren omgingen. In deze gevangenis zaten de kleine zakkenrollers (kinderen) en arme Ieren die brood stalen, straf: 7 jaar dwangarbeid en wekelijkse zweepslagen. 

Snel weer door, want de volgende bus staat alweer te wachten, door naar het einde van de toer. Hierna teruglopende naar het hostel, nog even de souvenirshop in. En daarna met de auto richting Blarneys Castle. Hier aangekomen begint het weer te regenen, dus poncho's aan. Met veel moeite de poncho's uit de verpakking gekregen en aangetrokken, was de bui alweer voorbij. Zelfs een waterig zonnetje begint door te breken! We hadden gelezen in de Lonely Planet dat het altijd superdruk is, maar dat lijkt gelukkig mee te vallen. Blarneys Castle is gebouwd op een rots, midden op een landgoed met kreekjes, bruggen en nog een soort van botanische tuin er omheen aangelegd. Het kasteel is echt prachtig om te zien, dus foto's maken totdat je erbij neervalt. We willen natuurlijk ook de Blarneys Stone 'kussen', dus gaan de ruine binnen, maar daar zakt de moed ons in de schoenen, want op de begane grond begint de rij al. Terwijl de Blarneys Stone zich op de top van de ruine bevindt, op ca. 30 meter hoogte. Ook al zegt Discovery Channel dan wel dat het één van de 100 dingen is die je gedaan moet hebben voordat je sterft, dan sterven we liever nu ;-) Dus dat gaan we nu maar even niet doen. Omdat het zonnetje nu al wat feller schijnt tussen de wolken door, gaan we eerst even een terrasje pakken bij de oude paardenstal. Even genieten van het momentje zon. ('s Avonds komt Mark erachter dat hij zelfs lichtelijk is verbrand). 

Als we weg willen gaan, toch nog maar even de rij checken. Die is nu een stuk korter geworden, dus we gaan dan toch maar in de rij staan. Langzaam aan de smalle, hoge treden omhoog, zijn we dan na ca. 10 minuutjes dan toch bij de Blarneys Stone. Wat houdt dat in: je gaat op je rug liggen, hangt achterover en met hoofd naar achter hellend moet je dan de steen kussen. Dat gaat dan in een razend tempo, want een suppost houdt je vast en trekt je weer omhoog voordat je er erg in hebt. Gelukkig hebben we de foto's nog, en Tess een certificaat. 

Het is rond 3 uur en we hebben gelezen dat er nog een ander kasteel Barryscourt Castle aan de andere kant van Cork is, wat niet zo bekend is, dus laten we daar ook maar een kijkje nemen. Even gassen en binnen 20 minuutjes zijn we er, en ook dit is weer een prachtig aanzicht. Het is inderdaad niet zo bekend, want er is schijnbaar niemand, dus we kunnen rustig rondkijken. Er blijkt ook nog een rondleiding gegeven te worden, zelfs gratis, supervet. Die doen we dan maar, want zonder rondleiding mag je het kasteel niet in. Er blijken toch ook nog wat andere mensen rond te hangen in de kasteeltuin, wachtende op de rondleiding en met een man of 10 krijgen we dan een rondleiding. Het is een simpele kasteeltoren uit de 15e eeuw, maar wel interessant. Helaas niet helemaal in originele staat omdat de grond in begin van de 20e eeuw eigendom was van boeren die er niet naar omkeken en regelmatig doelwit was van krakers. Ook werd er een wet ingevoerd dat mensen belasting dienden te betalen op alles wat een dak had. Dus ja, wat doe je dan als boer, je haalt het dak eraf. Dat gebeurde overigens overal, want er schijnt nog maar één zo'n type kasteel in heel Ierland te zijn met een origineel dak. 

Na de tour is het mooi tijd om terug naar Cork te gaan en op zoek te gaan naar wat te eten. De keuze is dit keer gevallen op een crepe (hopelijk geen crappy) restaurant. Lekker pannenkoekjes eten dus. Maar helaas, de tent is al dicht, om zes uur 's avonds. Dus dan maar op zoek naar wat anders en we komen aan bij Gallagher's. Een netjes uitziende pub en we gaan voor de Roast (Sunday's Roast is typisch Brits/Iers), maar uitverkocht. Dus dan maar een derde keus gerecht. Maar dit blijkt een perfecte keus, Mark heeft een pie (taartje van gesmolten kaas/kip/bacon en wat groente) en Tess de steak (bloody as hell). Na het eten storten we weer redelijk in, ook vandaag was weer een drukke dag en gaan we er weer vroeg in. Nog even het reisverslag maken, biertje drinken en 't zit er weer op voor vandaag. Morgen is de bestemming Killarney. 

Al met al een erg leuke dag, het weer heeft goed meegewerkt, hopelijk is dit typisch Iers weer: af en toe een buitje dat snel overwaait en overwegend droog, zelfs een zonnetje af en toe hadden we niet verwacht. 

(PS: de Blarneys Stone is de steen der welbespraaktheid)