Op naar Galway

Als we vanmorgen wakker worden en we doen de gordijnen open is het mistig buiten en het heeft geregend of het miezert nog steeds een beetje, niet echt best weer. Maar we vertrekken richting Galway vandaag, dus we zullen weer veel in de auto zitten dus dan is het weer niet zo van belang. 

In het restaurant is er hulp bijgekomen in de bediening, er is een tweede kamer bezet in het hotel, we zijn niet meer de enige! Wij gaan zometeen weg, dus dan zullen de andere gasten de enige zijn in het hotel. Nadat we gegeten hebben, nemen we afscheid van de jongen die ons de afgelopen dagen geholpen heeft en gaan op weg. 

Maar eerst even terug naar gisteravond. Toen we gisteravond op onze kamer waren, werden we zowat onze kamer uitgestampt door de bass van de muziek beneden. Het klonk goed. Dus wij gingen een kijkje nemen beneden in de bar, maar we waren nog steeds de enige. Volgens de barvrouw zouden er nog wel mensen komen want het was nog vroeg. In de hoek van de bar, was een draaitafel neergezet met flitsende discolichten. Mark vroeg wie de tafel bediende, waarop de barvrouw beantwoordde "De DJ" wijzend op de tafel. Nog eens goed kijkende, zat de DJ verstopt achter de tafel, in plaats van staand erachter... niet echt uitnodigend. Af en toe kijkt er iemand naar binnen, maar gaat snel weer weg ziende dat er verder niemand is. Na een uurtje komen er dan toch een paar mensen binnen en aan de bar zitten maar echt druk wordt het niet: op het hoogtepunt waren er 12 mensen (ons meegerekend) binnen. We genieten van onze drankjes en om een uurtje of één gaan wij slapen. Dat was dus ons avontuur van gisteravond... 

We rijden richting het noorden langs de kust, want dit is de mooiste route richting Galway. We komen ook weer langs de cliffs en wat zijn we blij dat we gisteren zijn geweest! Door de mist die vanuit zee het lang intrekt, is het zicht maar een paar meter en de kliffen zijn niet eens te zien. Aan de andere kant wel een mysterieus uitzicht, maar de kliffen wil je toch wel in volle glorie kunnen bewonderen. We hebben medelijden met de bussen toeristen die aankomen (grapje). Langs de route stoppen we bij Black Head. Dit is een uitzichtpunt van "The Burren", een gebied wat eruit ziet als een soort maanlandschap. Zwart gekleurde rotsformaties/bergen die in de loop der tijd zijn uitgekerfd door wind en regen waardoor er  allemaal kleine vierkante rotsen overgebleven zijn. Mooi om te zien. Het is nog niet echt lekker weer, door de wind en mist is het vochtig buiten dus we gaan snel weer door. In één keer door naar Galway. Onderweg komen we nog een aantal ruïnes tegen temidden van de groene heuvellandschappen. 

Richting Galway centrum wordt het erg druk op de weg. Zo druk hebben we het nog niet meegemaakt (buiten Dublin). Galway is maar een stad van ca. 70.000 inwoners maar blijkbaar wel enorm druk met toeristen en studenten. Want naast dat het veel toeristen trekt is het ook een studentenstad. In de buurt van ons hostel vinden we gelukkig een parkeerplaatsje want ook die zijn schaars in de stad. We hebben het hostel wel snel gevonden, we kunnen alleen nog niet inchecken want we zijn wat te vroeg, dus eerst even wat eten. Het hostel is midden in het centrum gelegen in een straatje met allemaal kroegjes en restaurantjes en de terrassen zitten overvol, ondanks dat het niet zo lekker weer is. Hier in Galway is het wel droog, en weinig wind en de temperatuur is wat toegenomen. 

Na het eten checken we in en droppen we onze spullen op onze kamer. Het is een leuk ingericht kamertje met hippy kleuren groen en geel. Het gebouw waar het hostel in zit is een middeleeuws gebouw en straalt veel sfeer uit. Hierna willen we de hop on hop off trein nemen. Er gaat zo'n "treintje" op wielen door het stadje, maar de laatste gaat om vier uur. Aangezien het al 10 voor vier is, gaan we dit niet meer redden helaas. Wel hebben we een plattegrond en het centrum is niet zo groot, dit is dus wel wandelbaar. We lopen door/over de rivier van Galway. Dit hebben ze heel grappig gedaan hier. Galway is een soort "stuw"stad tussen het meer Lough Corrib en de Galway Bay en heeft via de rivier die door de stad loopt een behoorlijk hoogteverschil. In de lengte van de rivier heeft men een wandelpad aangelegd en van her en der lopen stroompjes afwatering de rivier in. Dit geeft een heel speels effect. Als we dit wandelpad gelopen hebben, komen we meerdere souvenirshops tegen die we niet over kunnen slaan (lees: Tess). Ook komen we een shopping mall tegen, waar we een cadeautje voor Dave hebben gekocht. (We konden helaas geen Leprechaun kidnappen om hem een pot goud afhandig te maken). 

Hierna zijn onze voeten erg moe en gaan we wat drinken in een pub, Garavan's Bar genoemd. Het is er druk want Chelsea - Fulham wordt uitgezonden. We moeten dus ergens in een hoekje plaatsnemen. We komen tussen schijnbaar interessante mensen te zitten, na deze wat uitgebreid bestudeerd te hebben, komen we tot de volgende conclusie: de man links van ons heeft een blind date, te zien aan de roos die hij in z'n borstzak heeft, maar z'n date is niet op komen dagen, want hij is dronken en praat in zichzelf (wel komt er nog een vrouw binnenlopen die verschrikt de WC induikt, was dit z'n date?). Achter ons zit een stel, waarschijnlijk ook al de hele dag in de kroeg, want de vrouw slaapt terwijl de man voetbal kijkt. Aan de andere kant van ons zit een oudere man te genieten van z'n biertje, waarschijnlijk is hij z'n vrouw ontvlucht. 

Hierna gaan we even terug naar ons hostel. We gaan even liggen op bed, maar vallen in slaap. Als we wakker worden, is het een mooie tijd om te gaan eten, maar we zijn beide misselijk. Misschien door de burger van vanmiddag. Dus nog maar even blijven liggen, met de misselijkheid hebben we toch geen honger. 

Om 9 uur is de misselijkheid verdwenen. Maar dan zijn de restaurants al gesloten en de pubs serveren geen eten meer. Dus dan blijven de fastfood nog open. Gelukkig is McDonalds 24 uur per dag open. Ook is er een crepe-kraampje, dus Tess neemt een heerlijke pannenkoek met suiker en limoen. Mark gaat voor de dubbele Quarter pounder. We lopen wat door de hoofdstraat waar alle pubs zitten. Het is een levendig gebeuren, overal klinkt muziek en staan mensen buiten bier te drinken. Ook is er al een aantal dat niet meer op de benen kan staan. En dat al om half 11 's avonds. We gaan ergens zitten en lachen ons krom om wat er allemaal voorbij komt lopen/waggelen/blijft zitten op de grond. Zelf hebben we niet zo'n trek in alcohol en gaan op tijd terug naar het hostel. We gaan proberen vroeg te slapen omdat we morgen een lange rit voor de boeg hebben richting Dublin, onze eindbestemming.