Dag 22 - weer thuis :(

"I’m like oh my god! It’s not amazing anymore!"

Vannacht slapen Roos en Mark wel redelijk goed. Maar het was gisteren ook zo’n drukke dag. Tess wordt ziek wakker. Ziek omdat we weggaan? Gelukkig hebben we paracetamol mee, maar dat helpt niet zo heel goed.

We willen ontbijten in het restaurant, maar deze is gesloten ivm de verbouwing. Sjonge, kunnen we niet eens normaal ontbijten! Dan gaan we naar de pick up, maar daar hebben ze vandaag geen croissants, ook geen andere lekkere broodjes. We gaan dan maar Starbucks bestellen bij Uber Eats. Wat is dat een uitkomst zeg, als je geen auto ter beschikking hebt. Dit gaan we lekker aan het zwembad eten.

Ralf en Willem lopen langs met hun gezinnen. Zij nemen ook meteen afscheid. Want zij hebben een ontbijt meeting. En zijn er dus niet als wij weggaan. Berry en Naomi komen ook gedag zeggen. Maar wij lopen even mee naar de bus om gedag te zeggen tegen de mensen die nu weggaan. Hun vlucht gaat namelijk twee uur eerde dan de onze.

We horen van Zamira (vrouw van Ralf) en Esther (vrouw van Willem) dat wij hun zo nog zien. Aaf gaat ook rond half 11 weg, wij ook.

Mark en Roos gaan even naar de game room. Tess gaat even liggen. Even voor half 11 wordt Tess wakker. We gaan naar de voorkant van het hotel. We bestellen de Lyft. Zamira en Esther staan er om afscheid te nemen. We zijn best wel verdrietig om weg te moeten. Roos wil graag naar de katten terug, maar als deze met ons mee zouden zijn gegaan dan had Roos het prima gevonden om te blijven. Aaf is dan net weg met de bus. Binnen 1 minuut is de taxi er al, dat gaat alvast voorspoedig. Als dat een voorbode is voor de rest van de reis…

Omdat onze vlucht op de heenweg ongeboekt is, zijn wij allemaal individuen en lijkt het alsof Roos alleen vliegt. We kunnen dus niet online inchecken. Maar met hulp van een chagrijnige United medewerker lukt het om in te checken op de luchthaven. Hierna is er nog verwarring over de bagage drop off, we zijn de enigen, maar we staan bij het verkeerde loket (voor priority) en wij moeten bij het loket voor het klootjesvolk. Het is van dezelfde maatschappij en ze kunnen ons in principe gewoon helpen, maar "computer says no". Dan maar naar het andere loket, er is verder niemand dus we hoeven niet in de rij. Als we de koffers kwijt zijn gaan we in de rij voor douane en tassen controle. Wij staan altijd in de verkeerde rij, maar toch zijn wij sneller er doorheen dan Aaf en haar zoon Sven. Flesjes water moeten we wel weggooien (op Schiphol mochten we die wel meenemen en dus maar voor 6 dollar een nieuw flesje kopen...). Aaf en Sven zien we weer bij de gate. Dit is heel erg gezellig. Maar Tess is hondsberoerd. Tess heeft griep. 

We kunnen om half 2 boarden. Daarna is het een redelijk korte vlucht naar Washington. Hier is onze overstap van ongeveer 1,5 uur. Dat is niet veel. Als we landen, hebben we 30 minuten voor het boarden begint. We moeten in Washington naar gate c6 lopen. We zitten nu bij gate D21. Dit lijkt heel vlakbij maar dit is nog best een eind lopen. En wij zijn precies op tijd als het boarden begint, maar het was overbodige haast, want het vliegtuig blijft wachten op mensen die laat waren (deden ze dat maar voor ons op de heenweg). Daardoor toch wat vertraging, maar in de lucht wordt dat ingehaald.

Om 19.00 uur Amerikaanse tijd (1 uur snachts NL tijd) krijgen we eten. Roos pasta en Mark kipnoodles. Roos vindt het gewoon lekker. Tess is nog steeds misselijk en eet niks. Daarna is het tijd om te slapen. Roos gaat met tegenzin slapen, want er zijn allemaal leuke films te zien, maar toch slaapt ze redelijk snel. Mark luistert hardcore en valt snel in slaap, ware het niet dat de stoel nèt niet genoeg naar achter kan, waardoor je hoofd naar voren valt, als je inslaapt en dus niet kan inslapen, echt net martelwerktuigen die vliegtuigstoelen! Alhoewel, op de heenweg konden we wel beter slapen. We landen uiteindelijk op de Polderbaan. Roos heeft bijna de hele vlucht geslapen. Tess voelt zich nog steeds niet lekker.

We staan in een lange rij voor de douane, maar we zien Aaf en Sven ook voorbij schuifelen in een andere rij en zijn wij niet veel later dan hun er doorheen. We lopen naar de koffers, en ook deze liggen al op de band als we aankomen. Aaf en Sven zijn dan al weg.

Gauw oma een bericht sturen dat we de koffers al hebben. Oma mauw komt ons ophalen. Wat is het koud, alhoewel… Roos en Mark vinden het wel lekker. Tess heeft het koud, want ze is nog steeds beroerd. Beetje passen en meten maar dan kunnen wij en de koffers en de tassen in de auto. Oma mauw was zo lief om boodschappen te halen. En wat maaltijden in de vriezer te leggen voor aankomende paar dagen. Vanavond bij oma mauw eten. Weer een gezonde maaltijd na 3 weken 🙈 Tess gaat even in bad en even slapen. Hopelijk knapt ze op. Mark en Roos gaan de woonkamer haarvrij maken. Die katten hebben enorm veel haren achter gelaten en de koffers uitpakken.

En zo ben je meteen uit je vakantiemodus in de werkelijkheid teruggekomen....