Dag 8 Kaapverdië

Onze dag van vertrek :( De week relaxvakantie zit er weer op (voor Mark iets meer relaxen dan voor Tess). We moeten om 11 uur uitchecken en om 11.50 worden we opgehaald voor de transfer naar het vliegveld. Daarom kunnen we na het ontbijt nog even relaxen bij het zwembad en een korte duik nemen. Dan omkleden en wachten bij de receptie tot we opgehaald worden. Stipt op tijd staat de transfer voor de poort. Dit keer geen 4x4 maar een bus. We moeten nog één stel ophalen in Sal Rei. Gelukkig geen lange rit langs allerlei hotels en we zijn snel bij de luchthaven.

De luchthaven binnenkomende overvalt een lichte claustrofobische aanval ons. Een enorme rij staat er voor de incheckbalie. Gelukkig is dit de rij voor Thomas Cook en de rij voor Arke is een stuk korter en vrij vlot gaan we door de incheck. Hierna volgt de volgende rij voor de handbagagecontrole, helaas is dit maar één rij, dus alle incheckrijen komen hier bijéén en we moeten lang wachten. Als we hier voorbij zijn, moeten we bij de volgende rij aansluiten, die voor de paspoortcontrole, deze gaat wel vlot.

Je kan je enorm ergeren aan de lange wachtrijen, maar als je daar dan uiteindelijk doorheen bent, moet je toch alsnog wachten totdat het boarden begint, dus op z’n Kaapverdische denken we dan maar “No Stress”.

We wachten totdat ons vluchtnummer wordt omgeroepen en we gaan naar de gate (er is maar één gate) en we lopen over de luchthaven naar het vliegtuig. We zijn mooi op tijd, want het vliegtuig is eerder aangekomen. Helaas missen er nog een stuk of veertig passagiers, want toen het vluchtnummer werd omgeroepen, werd er niet bijgezegd dat er geboard mocht worden. Een normaal denkend persoon die z’n vluchtnummer hoort omroepen, plus dat het tijdstip is aangebroken om te boarden, plus dat er mensen naar de gate lopen zou concluderen dat het tijd is om te boarden, maar zo’n 10% is dus niet zo snugger. De stewardess zorgt ervoor dat het opnieuw wordt omgeroepen en langzaam beginnen de laatste passagiers binnen te druppelen… jammer dat we de voorsprong hierdoor kwijt zijn geraakt, maar ja “No Stress” zolang we nog in Kaapverdie zijn.

De eerste deel van de vlucht duurt een kwartiertje naar het naastgelegen eiland Sal. Hier stappen de passagiers uit die nu van hun vakantie gaan genieten, zij wel L waaronder een oud-collega van Tess bij Staples. Wij moeten ook uitstappen want het vliegtuig wordt schoongemaakt. We moeten alleen even wachten op een bus, want we mogen niet lopend. Als we dan uiteindelijk eruit mogen en de bus instappen en wegrijden zien we tot onze verbazing dat we onderweg moeten stoppen voor… een rij wandelende reizigers… van een ander vliegtuig waar blijkbaar geen bus voor was en daarom moeten lopen…

Het duurt een baart voordat we weer mogen instappen, maar ja “No Stress”. Als we dan uiteindelijk mogen boarden is dat wel grappig, want er zijn vier gates en wij boarden bij één van de gates. Maar nadat we de gate door zijn, komen we in de ruimte waar alle gates weer bij elkaar komen en geen controle meer is waar je heengaat. Passagiers voor Amsterdam staan in dezelfde ruimte als passagiers naar Brussel enz.

Dit keer mogen we wel lopend naar het vliegtuig en we genieten nog een laatste keer van de warme zonnestralen op ons lichaam. Dag Kaapverdie, dag zon. Het is hier ca. 25 graden en we vernemen in het vliegtuig dat het in Amsterdam zes graden is.

De vlucht verloopt verder prima, Mark leert nog wat voor z’n duikcursus en leest Inferno (van Dan Brown) uit en Tess kijkt zoveel mogelijk GTST afleveringen net zolang de batterij van de laptop het volhoudt. Om iets over half 12 in de nacht landen we. Mooi op tijd want volgens de tickets zou dit half 1 zijn. Dit is heel mooi, want onze auto staat bij Getsewoud en de laatste bus vanaf Schiphol naar Nieuw Vennep gaat om tien voor één en die hadden we anders niet gehaald. (Bedankt pap en mam voor het parkeren van Marks auto). Het duurt vrij lang voordat we de bagage hebben en daarom missen we net de bus van tien over twaalf en dus alsnog de laatste bus van tien voor één. Voordeel is dat we nu een Starbucks kunnen halen. Als we bij Starbucks aankomen, komt er net een horde Ajax fans langs. De gezichten staan niet vrolijk. We horen dat Ajax wel met 2-1 heeft gewonnen, maar ondanks dat niet doorgaat in de Europe League. Uitgeschakeld door een nietszeggende club met een  onuitsprekende naam,  Dneprr-en-nog-wat, wel met waarschijnlijk tien keer het budget van Ajax.

We stappen uit bij Getsiewoud centrum en daar staat de auto van Mark, snel inladen en op naar huis. Het is inmiddels kwart over één en om half twee zijn we thuis. Nog even snel dit blog schrijven, een drankje om ons geweldige weekje in Kaapverdie af te sluiten en dan naar bed.

Op naar de volgende vakantie…

Bij thuiskomst blijkt Tess zwanger te zijn, al 4 weken!

Roos is uiteindelijk geboren op 19 november 2015.